Een gedicht van mama voor Joeri

 

Lieve Joeri,

 

Welkom maar onverwacht.

Dat mama zwanger zou zijn, wie had dat gedacht.

In mama d’r buik bloeide iets tot leven.

Wat mama de eerste maanden deed overgeven.

Maar toch waren papa en mama heel blij.

Want we kregen er een kleintje bij.

Echo in de veertiende week.

Waarop jij al een mensje leek.

Papa en mama raakten al aan het idee gewend.

Maar over een jongen of meisje was nog niets bekend.

Toen mama klaar was met overgeven.

Bleven de kilo’s aan haar lichaam vast kleven.

De buik van mama werd dikker, groter en ronder.

Hoe was het ook alweer zonder.

Aan het eind had mama het helemaal gehad

en vroeg zich af waarom jij nog in haar buik zat.

Vijf april was al geweest.

Maar voor papa en mama was het geen feest.

Tien dagen later liet jij pas van je horen.

Op vijftien april tweeduizend drie ben jij geboren.

Helaas ging het niet met gemak.

Want de spieren van mama waren nogal strak.

De gynaecoloog begon in mama te knippen.

Maar nog kon jij niet naar buiten glippen.

De kringspier van mama was gescheurd

en nog was het niet gebeurd.

Mama verloor veel bloed.

Dus ging het echt niet zoals het moet.

De vacuümpomp bood ons hulp aan.

Dat lieten wij niet voorbij gaan.

Naar buiten komen deed je toen.

Je kreeg van papa en mama een dikke zoen.

Papa liet een traan.

Hij had de hele tijd voor mama klaar gestaan.

Een zet pil kreeg jij tegen de hoofdpijn

en dat vond je best fijn.

3460 gram woog jij.

Tante Bianca deed de kleertjes erbij.

Mama dacht klaar te zijn met de pijn.

Maar dat mocht niet zo zijn.

Je placenta wilde mama niet verlaten.

Maar daar had jij niets van in de gaten.

Want een mooie jongen ben jij.

Maar toen moest je even zonder mij.

De O.K., daar ging mama heen.

Maar jij was niet alleen.

Papa en tante Bianca bleven bij jou

en ook alle Opa’s en Oma’s kwamen gauw.

Jou bewonderen, dat deden zij.

Maar daar bleef het niet bij.

Mama weet niet wat er toen is gebeurd.

Maar zij hebben jouw vast met kusjes en knuffels gekleurd.

Toen mama jou weer terug zag was ze zo in haar sas.

Dat ze er van flauwgevallen was.

Zo’n mooie jongen had mama nog niet gezien.

Van teentjes en vingertjes heb jij er tien

een leuke bos haar bovendien.

Een krul hier en een krul daar

er over discussiëren heeft geen zin die ogen, neus,

inhammen in je haar en dat kuiltje in je kin.

Op papa dat lijk jij

Dan heb je vast het karakter van mij

Je bent echt heel lief.

Ja Joeri, je bent een hartendief.

Je bent onze kanjer, bink en knuffelbeer.

Hoe was het zonder jou, dat weten wij niet meer.

Weten willen we dat ook niet.

Er gaat geen seconde voorbij dat ik niet van je geniet.

Papa en mama hopen dat nog lang te doen.

Tussen door pik ik nog even een zoen.

Met jou erbij zijn papa en mama heel rijke mensen.

 

Daarom willen wij jou:

-         alle geluk van de wereld

-         gezondheid

-         sportiviteit

-         gezelligheid

-         heel veel vrienden

 

Toewensen.

 

                                   Dikke kus,

 

                                               Mama